De drie gaven van Sint Pieter / Constant de Kinder ; illustraties van Edmond van Offel. Uitgever; L. Opdebeek . Antwerpen. 1946.
Dit is een kleine ode aan mijn moeder, want zij is degene die mij aan het lezen heeft gebracht. Ze las ons pas voor toen we op de lagere school zaten; Pietje Bell, Dik Trom, Alleen op de wereld en nog veel meer. De drie gaven van Sint Pieter heeft ze verschillende keren voorgelezen.
De titel doet vermoeden dat het een vroom verhaal is, maar niets is minder waar; het is een schelmenvertelling. Onze hoofdpersoon is Servaas van Mie met de lange neus, dat zet al meteen de toon van het boek. Servaas mocht drie wensen doen uit dankbaarheid voor door hem verleende hulp aan twee mannen, die zich voorstelden als Sint Pieter en Sint Martijn. Het boek is stuk gelezen.
Toen mijn ouders kleiner gingen wonen werd er opgeruimd en mijn broer wilde het boek graag meenemen naar zijn huis, maar ik kon hem er van overtuigen dat ik het voor Sinterklaas had gekregen. Met boeken was niet alles mijn of dijn. De kaft zit los en het boekblok is wat gehavend, maar het is compleet en nog steeds een heel leuk verhaal.