Pim Pandoer, de schrik van de Imbosch / Carel Beke. - Den Bosch : Malmberg, 1953.
Niet meer gelovend in Sinterklaas kreeg ik in 1954 op achtjarige leeftijd Pim Pandoer, De schrik van de Imbosch. Het boek had mij meteen te pakken; ik móest na bedtijd verder lezen met een zaklantaarntje, waarmee ik volgens mijn vader mijn ogen verpestte. Kort daarna kreeg ik een bril: vaders hadden in de jaren 1950 altijd gelijk.
In de volgende zomer logeerde ik bij een tante in Arnhem en trok veel op met haar oudste zoon, een jaar ouder dan ik. In de Imbosch gingen we Pim Pandoer naspelen. Tijdens dit spel was ik af en toe echt bang.
's Avonds in bed vertelde hij mij over 'gele meisjes'. Wat hij daarmee bedoelde legde hij niet uit en ik deed maar of ik het snapte. Maar Pim Pandoer en de 'gele meisjes' bleven wel door mijn hoofd spelen. Pas op de Middelbare school viel het kwartje: aha, geile meisjes, daar ging het over.